PEGAWAI BELOT KENA TINDAKAN ISA

PEGAWAI BELOT KENA TINDAKAN "ISA"

Keputusan KDN untuk mengenakan tindakan mengikut Akta Keselamatan Dalam Negeri {ISA) terhadap kakitangan Jabatan Imigresen dan orang tengah yang ditahan kerana terbabit rasuah dan pemalsuan dokumen di pintu sempadan negara sehingga membolehkan pendatang asing tanpa izin (PATI) bolos ke negara ini adalah sesuatu yang amat wajar kerana ia bersangkut paut dengan keselamatan negara.

Tindakan KDN itu adalah merupakan satu "punitive action" dan "deterrence" bagi mengekang dan mencegah aktiviti sedemikian dari terus berleluasa. Ini kerana sungguhpun Suruhanjaya Pencegahan Rasuah Malaysia (SPRM)berjaya membongkar aktiviti berkenaan ia hanya merupakan "tip of the iceberg" . Dipercayai terdapat aktiviti-aktiviti yang serupa sedang berlaku di beberapa pintu masuk daratan dan lautan ke negara ini. Permintaan Ketua Pengarah Imigresen supaya SPRM menempatkan pegawai-pegawainya sebagai pengitip di "kawasan panas" yang dikenal pasti bagi membanteras gejala rasuah di kalangan kakitangan Imigresen dapat menyokong tanggapan ini.

Kita tidak pasti berapa ramai PATI yang telah menetap secara haram atau keluar masuk secara bebas menerusi urusan ini ke negara kita. Mungkin jumlahnya adalah lebih ramai dari mereka yang masuk secara sah ke negara ini. Anggapan ini mungkin benar kerana sebagai contoh, kegiatan seumpama ini telah berterusan selama 15 tahun di Jeti Penumpang Pulau Ketam tanpa dapat dihidu atau dikesan oleh sebarang agensi penguatkuasa.

Dorongan dan insentif kewangan yang besar jumlahnya telah mengaburi mata serta tahap kewarasan pemikiran mereka yang terlibat. Perlakuan mereka telah memperlekehkan undang-undang serta menggadaikan maruah, keselamatan dan kedaulatan negara. Sewajarnyalah mereka diabelkan sebagai pembelot dan pengkhianat negara.

Apabila KDN bertindak untuk mengambil tindakan atas asas keselamatan kita perlu sedar bahawa PATI yang masuk ke Malaysia terdiri daripada berbagai jenis dan ciri manusia. Tujuan kemasukan mereka juga berbeza. Sebahagian besarnya masuk untuk mencari rezeki yang halal. Namun, terdapat di kalangan mereka penjenayah/bekas penjenayah yang dikehendakki (wanted) oleh pemerintah negara asal mereka lalu lari ke negara ini untuk bersembunyi dan pada masa yang sama melakukan kegiatan jenayah mereka. Mungkin juga terdapat di kalangan mereka anggota-anggota militan yang ditugaskan untuk merekrut dan melatih kader-kader baru daripada negara ini untuk merealisasikan pembentukan "Darul Islam" di rantau ini sepertimana yang pernah berlaku sebelumnya.Atau mungkin juga terdapat guru dan pengikut ajaran sesat yang ingin mengembangkan ajaran songsang mereka. Dan mungkin juga terdapat di kalangan mereka anggota-anggota/bekas anggota-anggota pasokan keselamatan yang ditugaskan untuk tujuan pengutipan maklumat.

Sekiranya tanggapan ini benar, kumpulan-kumpulan ini berpotensi untuk mencorakkan iklim keselamatan dalam negeri kepada satu situasi yang membimbangkan. Malah pada ketika ini pun, meningkatnya kadar atau indeks jenayah sebahagian besarnya adalah berpunca dari kehadiran mereka ini. Apa yang paling membimbangkan ialah sekiranya meletus ketegangan dan konflik antara Malaysia dan negara asal PATI yang berpunca dari masalah dua hala, kumpulan PATI dan juga pendatang secara sah boleh dijadikan sebagai "fifth columnist" untuk menyokong dan membantu negara asal mereka daripada dalam negara ini sendiri. Kemungkinan ini tidak boleh diketepikan memandangkan semangat nasionalisme mereka yang kental dan tidak berbelah bahagi. Berlakunya konflik antara kedua negara ini juga tidak boleh dipandang rengan kerana "there is no permanent friend but permanent interest".

Isu-isu keselamatan buka semata-mata menjadi tanggungjawab pasokan keselamatan sahaja. Setiap seorang dari kita turut bertanggungjawab. Sehubungan itu, kita perlu sentiasa menyematkan perasaan cemburu, perihatin dan waspada terhadap setiap aktiviti dan perlakuan pendatang-pendatang asing.

KISAH KD TUNKU ABDUL RAHMAN DAN PEMBOCORAN MAKLUMAT

MAAF! sebab terlalu lewat untuk mengucapkan tahniah kepada TLDM atas kejayaan KD Tunku Abdul Rahman melancarkan ujian tembakan di kawasan Laut Cina Selatan hujung Julai 2010 lalu. Walaupun hanya melihat melalui 4 keping “still photo” yang disertakan laporan yang dibaca, saya begitu kagum dengan kejayaan KD Tunku Abdul Rahman menguji tembak dari bawah permukaan ke sasaran di permukaan yang julung-julung kali dilaksanakan oleh aset TLDM .

Kejayaan KD Tunku Abdul Rahman memberi gambaran mutakhir mengenai status kapal selam berkenaan , yang sebelum ini diberitakan oleh Menteri Pertahanan sebagai sedang mengalami masalah teknikal termasuk ketidak mampuan untuk menyelam.

Perkembangan terbaharu ke atas kapal selam itu sekali gus menjadikan maklumat berkaitan KD Tunku Abdul Rahman yang disampaikan oleh AP Lembah Pantai, YB Nurul Izzah Anwar kepada pihak ketiga sebagai tidak lagi relevan dan tidak mempunyai sebarang nilai PERISIKAN kepada penerimanya. Namun demikian, malang bagi Nurul Izzah kerana terpaksa membayar harga yang tinggi ke atas tindakannya membocorkan maklumat negara kepada pihak yang tidak berhak menerimanya. Beliau telah dilabel sebagai “penderhaka/pengkhianat” serta dikritik dan satu laporan Polis telah di buat ke atas beliau oleh pihak TLDM.

Nurul Izzah bukanlah orang pertama yang melakukan kesalahan seumpama ini. Ramai orang di luar sana , tidak kira apa status, jawatan atau kedudukan mereka ; sama ada secara disedari atau tidak disedari; dengan niat atau tanpa niat; secara sukarela atau secara mendapat imbuhan, ada melakukannya. Beza antara Nurul Izzah dengan orang lain ialah beliau melakukannya di luar negara kepada “audience” asing. Manakala, yang lainnya membocorkan maklumat kepada pihak-pihak berkepentingan di dalam negara seperti ahli-ahli politik, ahli-ahli perniagaan atau juga orang perseorangan yang mempunyai agenda-agenda tertentu. Ada pula segelintir orang kita yang berperanan sebagai agen untuk memberikan maklumat mengenai negara ini kepada negara asing.

Maklumat adalah data mentah (raw data) yang sudah diproses untuk menjadikannya bersifat benar dan tepat, khusus dan disusun untuk memenuhi sesuatu matlamat dan juga bagi tujuan meningkatkan pemahaman dan mengurangkan keraguan tentang sesuatu perkara yang dimaksudkan. Oleh kerana sifatnya yang sedemikian, maklumat diberikan pendarjahan (classification) yang khusus dengan tujuan untuk melindunginya daripada digunakan untuk merosak atau membahayakan keselamatan nasional. Semakin bernilai maklumat itu semakin tinggi pendarjahan yang diberikan, bermula mengikut sususan atas ke bawah dari Rahsia Besar, Rahsia, Sulit dan Terhad.

Maklumat berdarjah yang diberikan Nurul Izzah kepada pihak ke tiga secara tersendiri (in isolation) tidak akan menjejaskan keselamatan dan pertahanan negara. Namun, ia dapat membantu untuk memperlengkap dan memberikan gambaran besar mengenai profil negara. Jika di dalam bidang pemasaran/perniagaan skala besar mereka menggunakan analisis SWOT (strength, weaknesses, opportunity ,threats) sebelum memasuki sesuatu pasaran, begitu juga dengan kaedah yang diguna pakai oleh sebuah negara ke atas sebuah negara lain. Mereka akan mengutip, menyusun kumpul dan menganalisis apa juga maklumat penting mengenai sesebuah negara untuk membuat rumusan mengenai kekuatan dan kelemahan negara berkenaan.

Mungkin ada pihak yang mempersoalkan kewajaran Nurul Izzah (sebagai contoh) memberikan maklumat seumpama itu kerana tanpa beliau berbuat demikian maklumat sebegitu masih boleh didapati daripada sumber-sumber lain. Memang diakui, dalam era kecanggihan teknologi maklumat ini, maklumat bagaikan komoditi yang amat mudah diperolehi.Negara-negara maju contohnya menggunakan satelit untuk mengutip maklumat mengenai sesebuah negara lain.Namun demikian , sebagaimana yang diakui oleh Amerika Syarikat di dalam peperangan di Iraq dan Afghanistan, maklumat yang diperoleh secara human intelligence (humint) dari orang perseorangan adalah lebih tepat berbanding maklumat yang diperolehi melalui electronic intelligence (elint) atau signal intelligence (sigint). Humint mengsahkan apa juga maklumat yang dikutip melalui dua cara yang disebut itu.

Sedar di atas pentingnya manusia sebagai pembekal maklumat yang sahih, beberapa peraturan telah dibuat bagi mengekang maklumat berdarjah dari jatuh ke tangan mereka yang tidak diingini. Mereka yang diberi authority dan kuasa untuk mengurus dan menggendali maklumat-maklumat berdarjah ini perlu dibuat tapisan keselamatan terlebih dahulu. Mereka juga tertakluk kepada beberapa akta dan undang-undang antaranya Akta Keselamatan Dalam Negeri (ISA) dan Akta Rahsia Rasmi (OSA).

Malangnya , di sebalik langkah-langkah yang diambil ini aktiviti pengaliran maklumat berdarjah terus berlaku, dan berlaku secara terbuka. Saya pernah terbaca posting seorang blogger yang menceritakan mengenai “operational status” pesawat-pesawat MIG 29 di Pangkalan Gong Kedak. Kita juga mungkin pernah mendengar bagaimana maklumat “dipindahkan secara langsung” menerusi penggunaan telefon bimbit oleh seorang ahli di dalam mesyuarat kepada seorang lain di luar bilik mesyuarat. Pemindahan dokumen berdarjah juga boleh dilakukan secara mudah dengan menyalinnya ke dalam “pendrive” atau dengan mengambil gambar menggunakan telefon bimbit berkamera.

Akhirnya, setelah segala kaedah dan cara yang diperkenalkan gagal untuk mengelakkan pembocoran maklumat daripada terus berlaku, apa yang tinggal ialah sikap “integrity” , amanah dan tanggungjawab setiap seorang yang diberi kuasa dan authority untuk mengurus dan menggendalikan maklumat. Pengurusan maklumat perlu dilaksanakan secara penuh berhemah, beretika, penuh komitmen dan rasa tanggungjawab. Nyahkan sifat pentingkan diri sendiri dan elak daripada mengkompromikan keselamatan negara.